just hold me

and why can't you just hold me? and how come it is so hard? and do you like to see me broken? and why do I still care...




1 yıl..tam 1 yıl...
sana bir yılımı verdim ben julien.bir yıl boyunca senden başka kimse olmadı hayatımda.bırak başkasının olmasını, herhangi başka bir erkeğe gözümün ucuyla bile bakmadım.düşünmedim.
ben yalnızca senden hoşlandım.sadece senden...
hayatımda hep sen oldun.ve daima olmasını istediğim tek kişi de sendin..
peki sen?
sen ne yaptın?
hep senin olmamı istediğini ve senin de benim olduğunu sölemenin üzerinden daha on gün bile geçmeden başka birisine karşı "garip" şeyler hissettiğini söledin.
sence bu adil mi?
ben bu ilişki için, yürümesi için herşeyi göze almış ve senin için herşeyi yapmış olmama rağmen senin bana layık bulduğun "durum" benden uzaklaşmak oldu.başkasıyla olmayı dilemek oldu.
üstelik bunu çok rahat bir şekilde gelip bana söyleyebildin.sanki bir kaç gün önce seninle o konuşmaları yapmamışız gibi.
sanki bana o sözleri hiç söylememişsin gibi.
sanki seninle "tam" bi arkadaşmışız gibi...

....

"PRENSES GİBİ"
bunu bilerek mi yapıyorsun?
henüz çok kısa bir süre önce bunu "bana" söylemiş olmana rağmen aynı cümleleri "başka" bir kızı bana anlatırken tekrar kullanıyorsun.

evet.
eninde sonunda böle birşeyin olacağını biliyordum.kendimi buna zaten alıştırmıştım.hazırlıklıydım.
ama bu kadar kısa sürede?
işte buna hazırlayamamışım kendimi.
çünkü bu kadar çabuk hayatına başka birisini sokmak isteyeceğin ihtimalini hiç düşünememiştim.

çünkü sana inanmıştım.
bir yıl boyunca sana hiç inanmadığım kadar çok inanmıştım o gün.
çünkü çok samimiydin.
sıcacıktın.
ve bi süredir seninle ilgili kendimi tutmama rağmen o gün herşeyi boşverdim.
hisssettiğim sıcaklığın içime doğru akmasına izin verdim.
içime işlemene izin verdim.
aramızda bişi olmadığını ve büyük bir ihtimalle de bir daha "biz" olamayacağımızı bilmeme rağmen o gün sana inandım.sadece inandım.umutlanmadım.

"ama hiç birşey yaşamamıştık daha"
görünen o ki sen o "yaşa(ya)madıklarımız"ı benim yerime bir başkasıyla yaşamayı tercih ediyorsun artık.

peki ama neden?
madem bir başkası vardı; neden bana o sözleri söledin?
niye "seninim" dedin?

yada

madem benimdin ve hep senin olmamı istiyordun; niye bu sözleri söledikten birkaç gün sonra başka birisine karşı "garip" şeyler hissetmeye başladın?
değişen neydi?

yada kimdi?
sen mi?
ben mi?
o mu?


ve madem seçimini ondan yana kullandın; niye benden uzaklaşmayı da tercih ettin?
buna gerek yoktu ki..

ben sana o gün ki konuşmamızda da sölemiştim:
"sevgili yada arkadaş..bunlar benim için önemli değil.sen hayatımda olduğun sürece mutluyum.seninle mutluyum.ne şekilde olduğunun bir önemi yok.benim için önemli olan tek şey senin hayatımdaki varlığın"