kalbim eziliyor.
üşüyorum.
mutluyum.
canım yanıyor.
ağlıyorum.
hep!
hep ağlıyorum.
çok ağlıyorum.
hem de çok!
korkuyorum..
- sophie
- o gün doğdu minik sophie.O'nun "....." dediği gün doğdu.saat tam 4.44dü.o an anladı 4ün onun rakamı olduğunu.. 4.ayda saat 4.44de doğmuştu.uğurlu rakamıydı artık "4". yataktan çıktı.masasına oturdu.ışığı yakmadı.onun yerine tavşan şeklindeki, minik renkli mumlarını yaktı.küçüklüğünden beri ilk defa yaktı onları.. o gün farklıydı.çünkü daha yeni doğmuştu. eline defterini ve kalemlerini aldı.çizmeye başladı.aylardır hep aynı yüzü çizmesine rağmen ilk defa kusursuz görünmüştü ona çizimi.daha önce hep bişiler eksikti julienin resimlerinde.ama bu kez farklıydı.tamdı.son defa çizmeye karar verdi.julien'i son defa çizmeye.kalemini elinden bıraktı.mumları söndürdü.telefonunun titrediğini farketti.mesaj gelmişti:"artık mutlu mutlu uyu benim minik sophie'm." uyudu. bunun bi rüya olmamasını dileyerek uykuya daldı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
sophie